Kartka z różą...

...o mały włos i wylądowałaby w koszu, a wszystko przez tę różę!
Z opisu może wynikać , że trwało to wieczność , w rzeczywistości było chwilą , ale ilość zaskoczeń na minutę...ech...

Z kremowego papieru czerpanego wycinałam , gniotłam, kleiłam, w końcu różę sobie zrobiłam. Kolorem jednak nijak nie przystawała do pomysłu.
Farbami akwarelowymi szybko naprawiłam problem, lecz papier przesiąknięty wodą wymagał suszenia w piekarniku... klej niestety tego malowania też nie przetrzymał ,
ja...
ja nadal trzymałam się dzielnie :)

Upieczoną różę cierpliwie posklejałam, lecz gdy akwarela okazała się brudzić lekko wilgotne dłonie ... zaczęłam tracić cierpliwość!

Kolory które trochę nadto ściemniały w piekarniku , potraktowałam białą akrylową farbą dla rozjaśnienia , po czym całość pokryłam warstwą magikopodobnego kleju , by kartki i rąk przypadkiem nie brudziła, wysuszyłam znooowu w... piekarniku ...wrrrr
Uffff.....

Róża nie brudzi, jest trwała i odporna na zgniatanie i "cudoooooownie"... ceratowa!!! wrrrr :((

Udało mi się ją trochę zmatowić (tak nie do końca ), wykazałm się dużą cierpliwością , choć uchylone okno nęciło wielce, by pracę zakończyć odrobinkę szybciej ...

Trudno, potraktuję to jako doświadczanie możliwości materiałów !!!
Pewnie zrobię następną, mądrzejsza o wiedzę , że ten papier inaczej chłonie wodę , farbę i klej ...

Wytrwałym , za dobrnięcie do końca powinnam przyznać nagrodę ... :) 

Pozdrawiam Was cieplutko , za cierpliwość i wszystkie odwiedziny dziękując, bo to prawdziwa przyjemność gościć tylu znajomych codziennie , a jeśli jeszcze czasami ślad po sobie zostawiacie...:))))

Co tam róża!!!

Ps. Nie wierzę własnym oczom...

Świat za oknem jest... caaaaaaaaały biały!!!